Opis

• Tytuł:
  A Scotist Nonetheless? George Berkeley, Cajetan, and the Problem of Divine Attributes
• Twórca:
  Fasko, Manuel
• Opis:
  The problem of divine attributes was one of the most intensely debated topics in the 17-18th century Irish philosophy. Simply put, the problem revolves around the ontological question (i) whether human and divine attributes differ in degree or in kind, and the semantical (ii) how we ought to describe these divine attributes by means of our human language. While there was a consensus that analogies play a key role in solving the semantical problem there was a controversy about the kind of speech they allow for. Especially, it was contested if using analogies for divine predication allows for a separate kind of speech, i.e. allows us to speak neither literally nor metaphorically but analogically.The aim of my paper is to contextualize George Berkeley’s position on the problem of divine attributes as developed in § 21 of the IV. Dialogue in Alciphron. More specifically and contrary to what most scholars hold, I argue Berkeley fails to follow Cardinal Cajetan with remarkable closeness. Despite paraphrasing parts of Cajetan’s De Nominum Analogia in § 21, the solution Berkeley advances is closer to the position of John Duns Scotus – and hence, ironically, with the position Cajetan aimed to reject.;
  A jednak skotysta? George Berkeley, Kajetan i kwestia Bożych atrybutówProblem Bożych atrybutów należy do najczęściej dyskutowanych kwestii w filozofii irlandzkiej siedemnastego i osiemnastego stulecia. Krótko mówiąc, dotyczy on zagadnienia (i) ontologicznego: czy atrybuty człowieka i Boga różnią się co do stopnia czy rodzaju, a także (ii) semiotycznego: w jaki sposób posługując się naszym ludzkim językiem, powinniśmy opisywać owe atrybuty.  O ile zgadzano się, że analogie odgrywają kluczową rolę w rozwiązaniu problemu semantycznego, spierano się o to, jako sposób wyrażania się dopuszczają; chodziło przede wszystkim o to, czy posługiwanie się analogiami podczas orzekania o Bogu stanowi odrębny rodzaj posługiwania się językiem i czy znaczenia przekazywanego za pomocą analogii należałoby odróżnić od znaczenia literalnego i metaforycznego.            Celem mojego artykułu jest kontekstualizacja stanowiska George’a Berkeleya odnośnie do Bożych atrybutów, wyrażonego w 21 paragrafie czwartego dialogu  Alkifrona. Dokładniej rzecz ujmując, w przeciwieństwie do tego, co utrzymuje większość badaczy, twierdzę, że Berkeley nie zdołał zbyt dokładnie odtworzyć stanowiska kardynała Kajetana. Chociaż w przytoczonym paragrafie Berkeley parafrazuje jego De Nominum Analogia, zaproponowane przezeń rozstrzygnięcie bliższe jest stanowisku Jana Dunsa Szkota, a więc, o ironio, stanowisko, które Kajetan starał się odrzucić.
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa:
  Prawa autorskie (c) 2018 Ruch Filozoficzny
• Data:
  2018.12.28
• Typ:
  info:eu-repo/semantics/article;
  info:eu-repo/semantics/publishedVersion
• Język:
  angielski
• Źródło:
  Ruch Filozoficzny; Vol. 74 No. 4 (2018); 33-50;
  Ruch Filozoficzny; Tom 74 Nr 4 (2018); 33-50;
  2545-3173;
  0035-9599
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Relacja: https://apcz.umk.pl/RF/article/view/RF.2018.035/16410
• Temat i słowa kluczowe:
  George Berkeley;
  Cajetan;
  Aquinas;
  Scotus;
  Alciphron;
  The minute philosopher;
  divine attributes;
  divine analogy;
  Berkeley’s notion of analogy;
  Kajetan;
  Tomasz z Akwinu;
  Duns Szkot;
  Alkifron;
  Boże atrybuty;
  Boża analogia;
  Berkeleyowskie pojęcie analogii
• Identyfikator: https://apcz.umk.pl/RF/article/view/RF.2018.035
• Dostawca danych:
  Akademicka Platforma Czasopism
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  teksty