Opis

• Tytuł:
  Esegesi patristica di Gv 4,21–24 e il vero culto a Gerusalemme (II parte)
• Twórca:
  Paczkowski, Mieczysław Celestyn
• Opis:
  The patristic exegesis of Joh 4:21–24 and the true worship in Jerusalem (part II)We continue the presentation of reflection on Joh 4:21–24. (The first part of the study devoted to this theme appeared in “Biblica et Patristica Thoruniensia” 9(2016)4, p. 75–97). The Christian literature indicates that this passage allowed the development of various problems. The pericope in question had many interpretations in the history of exegesis. The writings of Christian authors have intertwined not only the questions of biblical interpretation. We have seen the authors of Antiochene provenance in the various historical-doctrinal contexts (John Chrysostom, Teodor of Mopsuestia and Teodoret of Cyrrus). Instead, on the other side, Cyril of Alexandria was found. Augustin of Hippo is approached to the Eastern Fathers. The use of the terms present in Joh 4:21–24 shows that this text was able to catalyze issues of decisive importance. It was not only exegetical or ritual problems, but also philosophical, historical and spiritual questions. Commentators of this period pointed to the cult “in the spirit and truth” as a characteristic feature of Christianity. However, the early Christian writers also saw the specific implications of this truth and its impact on the Christian’s life.;
  La letteratura cristiana dimostra che Gv 4,21-24 permetteva di sviluppare diverse problematiche, ma non di rado è stata fraintesa con l’attribuzione di significati lontani dal suo valore reale. „Adorare in Spirito e verità” è espressione che aveva molte interpretazioni nella storia dell’esegesi. I Padri vanno ben oltre alle interpretazioni scontate secondo cui il culto da rendere a Dio non va più legato a un luogo esteriore o a un tempio, ma deve essere spirituale, interiore. Nei loro scritti si sono intrecciate non solo le questioni di interpretazione biblica. Si sono visti gli autori di provenienza antiochena nei diversi contesti storico-dottrinali (Giovanni Crisostomo, Teodoro di Mopsuestia e Teodoreto di Cirro). Invece sull’altra sponda si è trovato Cirillo Alessandrino. Ai Padri orientali viene accostato Girolamo, ma soprattutto Agostino di Ippona. I commentatori antichi interpretavano il culto spirituale come „l’intimo tempio del proprio cuore”, ma vedevano il valore nella realtà concreta di Gerusalemme. Le affermazioni pronunciate dal Signore nel dialogo con la Samaritana sono la conferma che alla capitale di Giudea non va più conferito uno „status” speciale. È vero che il culto autentico parte dal cuore, tuttavia è anche vero che un’adorazione non soltanto individuale ma comunitaria si esprime in un luogo e con riti esteriori. L’impiego dei termini presenti in Gv 4,21-24 evidenzia che questo testo fu capace di catalizzare questioni di decisiva portata. Si trattava non solo dei problemi esegetici o rituali, ma anche delle questioni filosofiche, storiche e spirituali. I commentatori di questo antichi hanno indicato il culto „in Spirito e verità” come un tratto caratteristico del cristianesimo. Tuttavia, i primi scrittori cristiani videro anche le implicazioni specifiche di questa verità e del suo impatto sulla vita cristiana concreta.;
  Egzegeza patrystyczna J 4,21–24 i prawdziwy kult w Jerozolimie (część II)Przedstawiamy drugą część opracowania dotyczącego refleksji patrystycznej nad J 4,21–14. (Pierwsza część opracowania poświęconego temu tematowi pojawiła się w „Biblica et Patristica Thoruniensia” 9(2016)4, s. 75–97). Literatura chrześcijańska wskazuje, że ten fragment Janowy pozwolił na rozwinięcie problematyki o różnym charakterze. Z tego względu nie brak różnic w sposobie interpretacji. Użycie terminologii i wyrażeń obecnych w analizowanej perykopie wskazuje, że ten tekst był swego rodzaju katalizatorem wielu kluczowych kwestii. Chodziło nie tylko o problemy egzegetyczne czy natury rytualnej, lecz także o kwestie filozoficzne, historyczne czy duchowe. W artykule wzięto pod uwagę autorów z kręgu antiocheńskiego (Jan Chryzostom, Teodor z Mopsuesti, Teodoret z Cyru), działających w różnych kontekstach historyczno-doktrynalnych. Przedstawicielem egzegezy aleksandryjskiej jest z kolei Cyryl z Aleksandrii. Do Ojców greckich w komentowaniu Ewangelii Janowej dołączył św. Augustyn. Komentatorzy epoki starożytnej wskazali na kult „w duchu i prawdzie” jako cechę charakterystyczną chrześcijaństwa. Autorzy wczesnochrześcijańscy dostrzegali jednak także konkretne implikacje tej prawdy i jej wpływ na życie chrześcijanina.
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa:
  Prawa autorskie (c) 2019 Biblica et Patristica Thoruniensia
• Data:
  2019.04.09
• Typ:
  info:eu-repo/semantics/article;
  info:eu-repo/semantics/publishedVersion;
  analitica
• Język:
  włoski
• Źródło:
  Biblica et Patristica Thoruniensia; Vol. 12 No. 1 (2019); 43-69;
  Biblica et Patristica Thoruniensia; Tom 12 Nr 1 (2019); 43-69;
  2450-7059;
  1689-5150
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Relacja: https://apcz.umk.pl/BPTh/article/view/BPTh.2019.003/17201
• Temat i słowa kluczowe:
  Gospel (of St. John);
  patristic exegesis;
  worship (spiritual);
  Jerusalem (temple of);
  Vangelo (San Giovanni);
  esegesi patristica;
  adorazione (spirituale);
  Gerusalemme (tempio);
  Ewangelia (św. Jana);
  egzegeza patrystyczna;
  kult (duchowy);
  Jerozolima (świątynia)
• Identyfikator: https://apcz.umk.pl/BPTh/article/view/BPTh.2019.003
• Dostawca danych:
  Akademicka Platforma Czasopism
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  pozostałe