Opis

• Tytuł:
  Human Dimension of the Christian Liturgy
• Twórca:
  Brzeziński, Daniel
• Opis:
  Human dimension of the liturgy can be understood only if we are able to grasp the essence of the Christian liturgy, its nature and theological sense and when we realize the criteria which allow us to distinguish “liturgy” from “non-liturgy”.The paper is an attempt to describe a human dimension of the liturgy understood mostly as an anamnesis, a real salvific presence of Christ’s Mystery; a real presence resulting from an objective fact that the liturgy is the performing of a priestly function of Christ by Him and the whole Mystical Body, the Church.The liturgical anamnesis is the acting of Christ as both God and Man. Thus, firstly, a human dimension of the liturgy is directly linked with the hypostatic union of two natures in Christ and results from the human nature of the Saviour. Secondly, the liturgy is the anamnesis of Christ’s Mystery for the sanctification and salvation of people. This fact should be viewed as a fundamental historico-salvific sense of the liturgy which is the final stage on earth in the history of salvation. Finally, the Christian liturgy due to a psychosomatic nature of man occurs at the present stage of the history of salvation under the cover of a visible earthly reality.;
  Ludzki wymiar liturgii chrześcijańskiej Ludzki wymiar liturgii można właściwie pojąć jedynie wówczas, gdy zrozumie się istotę liturgii chrześcijańskiej, jej naturę i sens teologiczny, oraz gdy uświadomi sobie kryteria pozwalające na odróżnienie „liturgii” od „nie-liturgii”.W artykule podjęto próbę opisania ludzkiego wymiaru liturgii rozumianej przede wszystkim jako anamneza, czyli realna obecność zbawcza Misterium Chrystusa; realna obecność wynikająca z obiektywnego faktu, że liturgia jest wykonywaniem kapłańskiej funkcji Chrystusa przez Niego samego i przez całe Jego Mistyczne Ciało, czyli Kościół.Liturgiczna anamneza to działanie Chrystusa jako Boga i zarazem Człowieka. Tak więc, ludzki wymiar liturgii, po pierwsze, wiąże się bezpośrednio z unią hipostatyczną dwóch natur w Chrystusie i wynika z ludzkiej natury Zbawiciela. Po wtóre, liturgia jest anamnezą Misterium Chrystusa dla uświęcenia i zbawienia ludzi. W tym fakcie należy upatrywać podstawowy sens historiozbawczy liturgii, będącej ostatnim, ziemskim etapem historii zbawienia. I wreszcie, liturgia chrześcijańska z racji psychosomatycznej natury człowieka dokonuje się na obecnym etapie dziejów zbawienia pod osłoną widzialnych, ziemskich rzeczywistości.
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa:
  Prawa autorskie (c) 2019 Teologia i Człowiek
• Data:
  2019.12.21
• Typ:
  info:eu-repo/semantics/article;
  info:eu-repo/semantics/publishedVersion
• Język:
  angielski
• Źródło:
  Teologia i Człowiek; Tom 48 Nr 4 (2019); 71-89;
  Theology and Man; Vol. 48 No. 4 (2019); 71-89;
  2391-7598;
  1731-5638
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Relacja: https://apcz.umk.pl/TiCz/article/view/TiCz.2019.043/24142
• Temat i słowa kluczowe:
  liturgy;
  anamnesis;
  liturgy and man;
  liturgia;
  anamneza;
  liturgia i człowiek
• Identyfikator: https://apcz.umk.pl/TiCz/article/view/TiCz.2019.043
• Dostawca danych:
  Akademicka Platforma Czasopism
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  teksty