Dancing
Karnawał to czas tańca, muzyki i spotkań towarzyskich, a cała jego tradycja wydaje się być wyraźniejsza w przeszłości, niż w XXI w., kiedy imprezy odbywają się zazwyczaj niezależnie od pory roku. W XX w. karnawałowi oraz wielu różnego rodzaju imprezom nieodłącznie towarzyszyło szerokie pojęcie dancingu, które zależnie od sytuacji, mogło mieć różne znaczenie. Dancing, czyli angielskie „tańczyć”, to nie tylko popularne kiedyś bale, rewie i potańcówki, ale także cała idea i charakter spotkań, a czasem także po prostu konkretny typ miejsca, czyli coś na kształt współczesnego „klubu”. W zbiorach polskich repozytoriów cyfrowych znajdziemy obiekty odpowiadające i powiązane ze wszystkimi znaczeniami tego słowa, pięknie ilustrujące najlepsze chwile, a także przybliżające bogatą kulturę życia towarzyskiego minionego wieku.
Na początek warto przytoczyć materiały z Biblioteki Multimedialnej Teatru NN – głównie ze względu na to, że znajduje się tam mówiona relacja Janusza Mamcarza, uczestnika wielu dancingów, który podkreśla ich społeczne znaczenie oraz różnice pomiędzy ówczesnymi przyjęciami tego typu, a współczesnymi imprezami. W tej samej bibliotece znajdziemy również dramatyczno-humorystyczny wycinek z gazety z 1932 r. na temat zdarzeń okrzykniętych krwawym dancingiem, a przy okazji zawierający wzmiankę na temat sporej popularności dancingów na wsiach. Inne interesujące publikacje znajdziemy w zasobach Cyfrowej Biblioteki Narodowej POLONA, która oprócz afiszu promującego dancing, udostępnia także fotografie klubów tanecznych z Kresów Wschodnich (Jaremcze, Morszyn Zdrój). Jednym z najbardziej interesujących aspektów dancingów są oczywiście ich uczestnicy, style tańca, muzyka, wykonawcy oraz moda panująca przed laty. W tym przypadku z pomocą przychodzą m.in. Muzeum Historii Fotografii pokazujące na przykład kobietę w tanecznej pozie oraz tańczącą parę z lat 30.; Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa prezentująca program Cafe Dancing Adria czyli fotografie występujących gwiazd i wspaniałe archiwalne reklamy z grudnia 1932 r.; a w Repozytorium Cyfrowym Uniwersytetu Łódzkiego przeczytać możemy pracę kulturoznawczą na temat Życia towarzyskiego i kulturalnego łodzian w latach 1870-1914 uwzględniającą opisy bali, potańcówek oraz sposobów spędzania wolnego czasu. W Śląskiej Bibliotece Cyfrowej znajduje się ciekawostka – utwory sceniczne Stefana Kiedrzyńskiego z 1930 r., zawierające mi.in. komedię Wino, kobieta i dancing.
