W zbiorach repozytoriów należących do Federacji Bibliotek Cyfrowych znajdziemy całkiem pokaźną kolekcję misternie zdobionych porcelanowych naczyń, nie tylko tych antycznych, ale również bardziej nam współczesnych, pochodzących z lat 30. XX w. Największa ilość świetnie zachowanych eksponatów znajduje się w Zbiorach Sztuki Orientalnej Cyfrowego Muzeum Narodowego w Warszawie. Jest to zabytkowa porcelana chińska z okresu XVII-XIX w., głównie wazy i talerze przestawiające naturę, mityczne kreatury i sceny z życia codziennego. Wzory zostały naniesione podszkliwnie kobaltem a następnie wykończone farbami emaliowymi na szkliwie. Więcej na temat dawnej porcelany europejskiej przeczytać możemy w angielskojęzycznym miesięczniku Apollo a Journal of the Arts dostępnego w Pomorskiej Bibliotece Cyfrowej. Znajduje się w nim ilustrowany artykuł o osiemnastowiecznej, angielskiej porcelanie z kolekcji Calldwellów. Jak większość wczesnych europejskich wytworów z tego rodzaju ceramiki, figury pozostały białe, przedstawiają głównie ważne osobistości ze sfer wyższych, dzieci i zwierzęta. Inne przykłady porcelanowych obiektów sprzed lat znajdują się w Cyfrowej Bibliotece Narodowej POLONA. Są to m.in. ręcznie dekorowane zastawy autorstwa Benedykta Dorysa czy waza z kultowej miśnieńskiej porcelany uwiecznione na czarno-białych fotografiach. Więcej na temat saskiej porcelany powstającej w Miśni niedaleko Drezna można przeczytać w magazynie społeczno-kulturalnym Litery znajdującym się w Bałtyckiej Bibliotece Cyfrowej. Duża część numeru 6. z 1969r. poświęcona jest kulturze niemieckiej z okazji obchodów 20-lecia NRD.