Opis

• Tytuł:
  “Genethliacon” for Barbara Bogołębska, or on the Need to Celebrate Birthdays and Anniversaries
• Twórca:
  Gaj, Beata
• Współtwórca:
  Ph.D. hab., professor of the Cardinal Wyszyński University in Warsaw, Faculty of Humanities, Institute of Classical Philology and Cultural Studies, Chair of Medieval Studies and Neo Latin Studies;
  b.gaj@uksw.edu.pl
• Opis:
  The most popular Polish dictionaries of literary terms, which offer the definitions of even long lost and extremely particular genres such as Indian or Japanese drama, lack even the basic information on the genre which has existed in European literature (and even outside it) for the last 23 centuries. Genethliacon is a genre which has existed since the times of Callimachus (3rd c. BC), which has been used to celebrate a person’s birth or the anniversary of their birth. Genethliacons may be of a lyrical, dramatic or rhetorical nature, and are still practised today in various languages of the world (in Latin, in line with the ancient tradition). This article provides an outline of the development of the genre within the European tradition. Initial birthday songs, usually connoting Apollo, linked people with light and poetry. What is particularly interesting is that the basic characteristics of genethliacon’s genes have not undergo any major changes throughout the many ages. The celebration of one’s birth, anniversaries and other jubilees still entails wishes, and gift-giving, including poetry developed for the occasion. It may be worthwhile to preserve such a beautiful tradition by giving someone an originally composed genethliacon, e.g. Genetliacon Barbarae Bogołębskae dedicatum.;
  W najpopularniejszych polskich słownikach terminów literackich, które opisują nawet gatunki dawno wymarłe i jednostkowe np. dramatu japońskiego czy indyjskiego, nie ma podstawowych informacji o gatunku obecnym w literaturze europejskiej (i nie tylko) przez co najmniej 23 wieki aż po dziś dzień. Genethliakon jest gatunkiem potwierdzonym od czasów Kallimacha (III w. p.n.e), który uświetnia narodziny lub rocznicę urodzin; czasami o charakterze lirycznym, dramatycznym lub retorycznym, obecnie nadal uprawianym w wielu językach świata (zgodnie z prastarą tradycją również po łacinie). Artykuł opisuje zarys rozwoju tego gatunku w tradycji europejskiej. Pierwsze piosenki urodzinowe, najczęściej odwołując się do konotacji Apollińskich, łączyły narodziny człowieka ze światłem i poezją. Co jest szczególnie interesujące, podstawowe cechy „genów” genethliakonu nie uległy w ciągu wieków znaczącym zmianom. Świętowanie narodzin, rocznic lub innych jubileuszy wciąż kojarzy się z życzeniami, ofiarowaniem prezentów, w tym tworzonej na tę okoliczność poezji. Być może warto zachować tak piękne tradycje, dając komuś taki samodzielnie napisany genethliakon jak np. ... Genetliacon Barbarae Bogołębskae dedicatum.
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa: https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
• Data:
  2021.05.26;
  2019.09.30
• Typ:
  Article
• Język:
  angielski
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Relacja:
  Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica;3;
  54
• Temat i słowa kluczowe:
  genethliacon;
  tradition;
  jubilee;
  genre;
  tradycja;
  jubileusz;
  gatunek
• Identyfikator:
  1505-9057;
  http://hdl.handle.net/11089/35822 ;
  2353-1908;
  10.18778/1505-9057.54.02
• Dostawca danych:
  Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  sprawdź warunki licencji
• Rodzaj zawartości:
  obrazy