Opis

• Tytuł:
  Akademizm w twórczości Mojżesza Kislinga (1891–1953)
• Twórca:
  Malinowski, Jerzy
• Współtwórca:
  Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata, Wydział Sztuk Pięknych, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu;
  jerzy.malinowski@umk.pl
• Opis:
  The aim of this article is to present the work of Moïse Kisling (1891–1953) – versatile artist from the formation of École de Paris. The main focus of this research was discussing the painter’s portraits and nudes created in the 1930s, which were associated with the academic current in his ouvre. In portraits such as Biała kryza (1930) and Ingrid (1932), the artist also reveals his interest in historicism, which is evident in a costume modeled on the seventeenth century dress and inspiration taken from a bourgeois, frugal expression of a northern European portrait of the same era. Both use of costume and historical portrait’s formula introduced to Kisling’s paintings references to the conventions of court image and also the academic portrait of the great bourgeoisie of the 19th century. The painter treated them ironically, playing a provocative game with the conventions of salon art. The group of so-called „Lying Acts”, from the 1930s (eg The Nude on a Floral Rug (1935) or Greta (1937) as well as a set of still lifes with fish also represent a similar “academic” convention of dialogue with historical painting.;
  Celem artykułu jest prezentacja twórczości wszechstronnego artysty z formacji École de Paris Mojżesza Kislinga (1891–1953). Główny wysiłek badawczy został skierowany na omówienie portretów i aktów malarza powstałych w latach 30., które związane były z nurtem akademickim w jego dorobku. W portretach takich jak Biała kryza (1930) i Ingrid (1932), artysta ujawnia również zainteresowanie historyzmem, co widoczne jest w kostiumie wzorowanym na stroju z XVII wieku i inspiracji oszczędnym w wyrazie mieszczańskim, północnoeuropejskim portrecie tej samej epoki. Użycie kostiumu i formuły portretu historycznego wprowadziło do malarstwa Kislinga odniesienia do konwencji wizerunku dworskiego a zarazem akademickiego portretu wielkiej burżuazji XIX wieku. Malarz traktował je ironicznie, prowadząc prowokującą grę z konwencjami sztuki salonowej. Grupa tzw. „aktów leżących”, z lat 30. XX wieku (np. Akt na kwiecistym kobiercu (1935) czy Greta (1937) jak też zespół martwych natur z rybami także reprezentują podobną „akademicką” konwencję dialogu z malarstwem historycznym.
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa: https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
• Data:
  2021.06.01;
  2020.12.22
• Typ:
  Article
• Język:
  polski
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Relacja:
  TECHNE. Seria Nowa;3
• Temat i słowa kluczowe:
  Academic Art;
  „École de Paris”;
  Jewish Art;
  Moïse Kisling;
  Montparnasse;
  Akademizm;
  sztuka żydowska;
  Kisling
• Identyfikator:
  2084-851X;
  http://hdl.handle.net/11089/36048 ;
  10.18778/2084-851X.07.06
• Dostawca danych:
  Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  sprawdź warunki licencji
• Rodzaj zawartości:
  obrazy