Opis

• Tytuł:
  Neoplatońskie poszukiwania zgodności między Platonem a Arystotelesem Jan Filopon i problemy z Arystotelesowską definicją duszy ("In De anima", 203,4–230,25)
• Twórca:
  Komsta, Monika Agnieszka
• Opis:
  Fragment of the Commentary on Aristotle’s ‘On the Soul’ written by John Philoponus, which is analysed in this paper, is an example of neoplatonic method of establishing the agreement between Plato and Aristotle. Philoponus in his looking for this agreement is inspired by peripatetic tradition and tries to show many different aspects of Aristotle’s doctrine. He is deeply influenced by peripatetic tradition, using solutions and interpretations found in works of Alexander of Aphrodisias and Themistius, and trying to answer their questions on how it is possible that definition given by Aristotle (the soul is the first act of a natural body with organs) includes all kinds of souls. John Philoponus also tries to harmonize his own reading of this particular text with the whole Aristotelian doctrine. This method seems to be in agreement with the works in which John Philoponus criticizes Aristotle’s physics from a position of a thinker who knows this theory well and is able to indicate its weakness using the same premises and notions. On the other hand, he establishes the agreement between Plato and Aristotle and interprets Aristotle’s position, so that it could be understood as expressing Plato’s thought. He achieves this by a new interpretation of notions included in the definition of the soul and showing what kind of definition it is.;
  Analizowany fragment komentarza Jana Filopona do O duszy Arystotelesa jest przykładem realizacji zasady interpretacyjnej stosowanej w komentarzach neoplatońskich – ustalania zgodnościmiędzy doktrynami Platona i Arystotelesa. W poszukiwaniu harmonii między tymi myslicielamiJan Filopon sięga do poprzedzającej go tradycji perypatetyckiej, co przejawia się w wykorzystaniu rozwiązań proponowanych przez Aleksandra z Afrodyzji i Temistiusza oraz próbie odpowiedzi na stawiane przez nich pytania, przede wszystkim, czy definicja duszy jako pierwszego aktu ciała naturalnego organicznego obejmuje wszystkie rodzaje dusz. Jan Filopon próbuje również uzgodnić swoją interpretację z całością doktryny Arystotelesa, co współgra z pracami, w których krytykuje fizykę Arystotelesa z pozycji tego, kto ją dobrze zna i potrafi wskazać jej słabe punkty operując tym samym aparatem pojęciowym i opierając się na tych samych założeniach. Z drugiej strony Filopon realizuje postulat zgodności między doktrynami Platona i Arystotelesa i nadaje sformułowaniom Stagiryty nowe znaczenie tak, aby mogły wyrażać myśl stricte platońską. Czyni to przez reinterpretację pojęć użytych w definicji duszy oraz poprzez dookreślenie statusu tejże definicji.
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa:
  Prawa autorskie (c) 2021 Studia z Historii Filozofii
• Data:
  2021.07.16
• Typ:
  info:eu-repo/semantics/article;
  info:eu-repo/semantics/publishedVersion
• Język:
  polski
• Źródło:
  Studies in the History of Philosophy; Vol. 12 No. 2 (2021); 95-110;
  Studia z Historii Filozofii; Tom 12 Nr 2 (2021); 95-110;
  2391-775X;
  2083-1978
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Relacja: https://apcz.umk.pl/szhf/article/view/szhf.2021.010/29411
• Temat i słowa kluczowe:
  John Philoponus;
  Aristotle;
  immortality of the soul;
  Alexander of Aphrodisias;
  Themistius;
  soul;
  act;
  energy;
  homonym;
  definition of the soul;
  neoplatonism;
  Jan Filopon;
  Arystoteles;
  Aleksander z Afrodyzji;
  Temistiusz;
  dusza;
  akt;
  energia;
  homonim;
  definicja duszy
• Identyfikator: https://apcz.umk.pl/szhf/article/view/szhf.2021.010
• Dostawca danych:
  Akademicka Platforma Czasopism
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  teksty