Opis

• Tytuł:
  Experienced Anxiety and Coping Styles vs Adherence in Patients with Myasthenia Gravis
• Twórca:
  Jung-Plath, Weronika;
  Skrzypek-Czerko, Marcelina;
  Zdun-Ryżewska, Agata;
  Bilińska, Małgorzata
• Opis:
  Introduction. Myasthenia Gravis (MG) is a rare chronic immunological disease associated with a disorder of the neuromuscular junction. It is characterised by a variability of clinical symptoms. Myasthenia Gravis can be divided into two types: ocular and generalised. Patients with Myasthenia Gravis suffer from a sense of anxiety that results from the clinical picture and severity of the disease. They use a variety of coping strategies to manage this tension. Adherence, i.e. complying with therapeutic recommendations, is important for patient functioning and the effectiveness of pharmacotherapy in this group of patients. Aim. This study aims to present ways of coping with experienced anxiety and how this affects adherence in patients with Myasthenia Gravis. Material and Methods. The study was conducted in a group of 67 patients with MG. The majority were women. Literature analysis and a diagnostic survey were used for this purpose. Research tools included a survey questionnaire developed by the authors, which consisted of three parts and five standardised scales. Results. The study showed that people with the generalised form of Myasthenia Gravis had higher levels of anxiety. As such, there may be greater limitations with this form of the disease. Myasthenia Gravis patients predominantly use emotion-oriented coping, which according to the literature is the least effective way. A medium level of adherence predominates in patients, indicating that patients are aware of the need to comply with medical recommendations. Conclusions. The respondents are characterised by a medium level of adherence. There was a significant correlation between anxiety severity and adherence level. As the level of medication increases, adherence to treatment recommendations decreases. Myasthenia Gravis patients who use the distraction strategy exhibit higher levels of adherence. In contrast, MG patients follow treatment recommendations to a lesser extent with an avoidance strategy. The duration of the illness is not linked to the level of anxiety or the use of coping strategies to manage tension that involve moving on to something else or behavioural disengagement. (JNNN 2024;13(4):131–138);
  Wstęp. Miastenia jest rzadką chorobą przewlekłą o podłożu immunologicznym, związaną z zaburzeniem złącza nerwowo-mięśniowego. Cechuje się ona zmiennością objawów klinicznych. Miastenię możemy podzielić na dwa typy: oczną oraz uogólnioną. Pacjenci z tą jednostką chorobową borykają się z poczuciem lęku, które wynika z obrazu klinicznego i ciężkości przebiegu choroby. Stosują różnorodne strategie radzenia sobie z występującym napięciem. W tej grupie chorych istotne znaczenie dla funkcjonowania pacjentów i skuteczności farmakoterapii ma adherencja, czyli przestrzeganie zaleceń terapeutycznych. Cel. Celem pracy jest przedstawienie sposobów radzenia sobie z doświadczanym lękiem oraz wpływ tego zjawiska na adherencję u pacjentów z miastenią. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w grupie 67 pacjentów z MG. Większość stanowiły kobiety. Wykorzystano analizę piśmiennictwa oraz sondaż diagnostyczny. Do narzędzi badawczych należał autorski kwestionariusz ankiety, składający się z trzech części oraz pięć standaryzowanych skal. Wyniki. Przeprowadzone badanie wykazało, że można zaobserwować większy poziom lęku u osób z postacią uogólnioną miastenii. Co może się wiązać z większymi ograniczeniami w przypadku tej postaci choroby. U pacjentów z miastenią dominuje emocjonalny sposób radzenia sobie, co według literatury jest najmniej skutecznym sposobem. U chorych dominuje średni poziom adherencji, co świadczy o tym, że pacjenci zdają sobie sprawę z konieczności stosowania się do zaleceń lekarskich. Wnioski. Badani charakteryzują się średnim poziomem adherencji. Wykazano istotną korelację między stopniem natężenia lęku a poziomem adherencji. Wraz ze wzrostem poziomu leku, maleje stopień przestrzegania zaleceń terapeutycznych. Pacjenci z miastenią stosujący strategię odwracania uwagi cechują się wyższym poziomem adherencji. Z kolei w przypadku strategii ucieczkowej pacjenci z MG przestrzegają zaleceń terapeutycznych w mniejszym stopniu. Czas trwania choroby nie ma związku z poziomem lęku czy stosowaniem strategii radzenia sobie z napięciem poprzez zajmowanie się czymś innym lub zaprzestaniem działań. (PNN 2024;13(4):131–138)
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa:
  Prawa autorskie (c) 2024 Weronika Jung-Plath, Marcelina Skrzypek-Czerko, Agata Zdun-Ryżewska, Małgorzata Bilińska;
  https://creativecommons.org/licenses/by-nd/4.0
• Data:
  2024.12.30
• Typ:
  info:eu-repo/semantics/article;
  info:eu-repo/semantics/publishedVersion
• Język:
  angielski
• Źródło:
  The Journal of Neurological and Neurosurgical Nursing; Vol. 13 No. 4 (2024); 131-138;
  Pielęgniarstwo Neurologiczne i Neurochirurgiczne; Tom 13 Nr 4 (2024); 131-138;
  2299-0321;
  2084-8021
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
• Relacja: https://apcz.umk.pl/PNIN/article/view/59356/41789
• Temat i słowa kluczowe:
  adherence;
  anxiety;
  coping;
  Myasthenia Gravis;
  adherencja;
  lęk;
  radzenie sobie;
  miastenia rzekomoporaźna
• Identyfikator: https://apcz.umk.pl/PNIN/article/view/59356
• Dostawca danych:
  Akademicka Platforma Czasopism
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  teksty