Opis

• Tytuł:
  Obecność - doczesne oblicze Wieczności
• Twórca:
  Glinkowski, Witold Piotr
• Współtwórca:
  Grzegorczyk, Anna;
  Ilski, Kazimierz;
  Jakubowski, Piotr;
  Uniwersytet Łódzki;
  Witold P. Glinkowski, prof. UŁ, dr hab.; absolwent historii i filozofii. Pracuje w Katedrze Filozofii Współczesnej Instytutu Filozofii UŁ. Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i Polskiego Towarzystwa Religioznawczego. Pole badań: filozofia dialogu, antropologia filozoficzna i filozofia hermeneutyczna. Autor książek: Wolność ku nadziei. Spotkanie z myślą ks. Józefa Tischnera; Imię filozofii. Przyczynek do filozofii dialogu; Transcendencje codzienności; Człowiek – istota spoza kultury. Dialogika Martina Bubera jako podstawa antropologii filozoficznej i kilkudziesięciu artykułów, głównie poświęconych myśli filozoficznej M. Bubera, J. Tischnera i M. Heideggera. Poza publikacjami wątki współczesnej filozofii, zwłaszcza filozofii dialogu oraz „filozofii dramatu”, popularyzował w wykładach publicznych, audycjach radiowych i TVP oraz w filmie dokumentalnym. Opublikował też ponad 30 tekstów popularnonaukowych z zakresu dziejów architektury.;
  witoldpiotrporycki@o2.pl
• Opis:
  Wieczność, to nie tylko bezosobowy parametr świata lub kategoria organizująca ludzkie myślenie o czasie. Wieczność, to również obecność – odniesienie interpersonalne i trwanie osób wobec siebie. Tak rozumiana, staje się nie tyle wiecznością czegoś, lecz niezawodną, niezachwianą obecnością kogoś dla kogoś – taką, na której można polegać. Jest ona „mocna jak śmierć”, ale odwrotnie niż śmierć, budzi nadzieję. Jest też czymś więcej niż teraźniejszość. Ta ostatnia odnosi się do obiektów, które w danej chwili trwają „tu i teraz”. Natomiast wieczność, jako obecność, jest wyrazem uobecniania się osób, ich wzajemności. Jej ikoną może być „twarz”, w sensie proponowanym przez Lévinasa. Przywodzi też na myśl jego kategorię nieskończoności – źródłową, bo wcześniejszą od skończoności i warunkującą jej rozumienie. Również obecność jest źródłowa, bo tylko w jej świetle można w pełni doświadczyć fenomenu bycia osobą.;
  Presence as the face of Eternity. Eternity is not only an impersonal factor of the world nor the conception that organizes our notion of time. More importantly eternity is presence – interpersonal connection and constancy of being towards one another. Understood in such way, it becomes not so much the eternity that refers to something, but the unfailing, unwavering presence of one man towards the other – such presence, that one can rely on. It is „as strong as death”, but unlike death it raises hope. It is more than present time. Present refer to objects, which in a certain moment last „here and now”. Whereas eternity, as presence, is the expression of people's mutuality. It's icon can be „face” within the meaning of Lévinas. It also brings to mind his category of infinity – prior to finitude and determining its understanding. Likewise the presence, it is a source concept, as it determines experiencing the phenomenon of being a person.
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa:
  Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydawnictwo Naukowe UAM
• Data:
  2018.05.09;
  2016
• Typ:
  Article
• Język:
  polski
• Format:
  image/png;
  application/pdf
• Wydawca:
  Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań
• Relacja:
  Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein;15
• Temat i słowa kluczowe:
  osoba;
  bliźni;
  obecność;
  filozofia dialogu;
  person;
  neighbour;
  presence;
  philosophy of dialogue;
  wieczność;
  eternity
• Identyfikator:
  978-83-232-3090-8;
  1895-2984;
  http://hdl.handle.net/11089/24710 ;
  10.14746/cbes.2016.15.8
• Dostawca danych:
  Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  obrazy