Opis

• Tytuł:
  Female diaconate in the ancient Church
• Twórca:
  Selejdak, Ryszard
• Opis:
  Since the beginning of Christianity women played an important role and occupied a special place in the Church community. However, none of them held leadership roles in ecclesial life. The only ministries that they exercised were those connected with diaconate. In the first two centuries, the diaconate of women was unknown; the author of the Didascalia Apostolorum spoke about it as a novelty. According to the different sources, the deaconesses looked after sick women, accompanied them in baptism, taught the neophytesses, attended to the proper reception of women to the Church community during the liturgical celebrations, mediated between women and the Church’s hierarchy, and finally provided assistance to their spiritual and material needs. However, they neither assisted the bishops nor the priests at the altar, and did not help them with the distribution of the Holy Communion. Since the 4th century the presence of deaconesses was more and more evident in the East, except Egypt, where no record of them is to be found. Like men, also women were ordained by the bishop through the imposition of hands and the epiclesis in the presence of the clergy. The diaconate of women existed only in the Christian East. The attempts to introduce it to the West in the 4th and 5th century, even in a form of the office or an honorary title, were not successful.;
  Od początku dziejów chrześcijaństwa kobiety odgrywały ważną rolę i zajmowały uprzywilejowaną pozycję we wspólnocie kościelnej. Żadna jednak nie pełniła funkcji kierowniczych we wspólnocie. Jedynymi funkcjami, które wykonywały były związane z przyjętym urzędem diakonatu. W pierwszych dwóch wiekach diakonat kobiet był prawie nieznany. Stąd, autor Didascali Apostolskich mówił wprost o jego nowości. Według różnych źródeł diakonise opiekowały się chorymi kobietami, towarzyszyły im podczas chrztu, pouczały neofitki, troszczyły się o właściwe przyjęcie kobiet we wspólnocie kościelnej podczas celebracji liturgicznych, pośredniczyły między kobietami, a męską hierarchią kościelną, informując o ich potrzebach duchowych i materialnych. Nie asystowały jednak biskupowi, ani też kapłanom przy ołtarzu oraz nie pomagały w rozdzielaniu komunii świętej. Począwszy od IV wieku świadectwa o diakonisach były coraz liczniejsze na Wschodzie, z wyjątkiem Egiptu, gdzie nie było o nich żadnej wzmianki. Podobnie jak mężczyźni były wyświęcane przez biskupa poprzez włożenie rąk i odmówienie epiklezy w obecności całego duchowieństwa. Diakonat kobiet był rozpowszechniony jedynie w kościołach na Wschodzie. Próby wprowadzenia go w IV i V wieku na Zachodzie, nawet jedynie w formie godności lub honorowego tytułu nie zakończyły się większym sukcesem.
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Data:
  2014.09.24
• Typ:
  info:eu-repo/semantics/article;
  info:eu-repo/semantics/publishedVersion
• Język:
  włoski
• Źródło:
  Teologia i Człowiek; Tom 25 Nr 1 (2014); 11-42;
  Theology and Man; Vol. 25 No. 1 (2014); 11-42;
  2391-7598;
  1731-5638
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Relacja: https://apcz.umk.pl/TiCz/article/view/TiCz.2014.001/4270
• Temat i słowa kluczowe:
  kobieta;
  diakonat kobiet;
  Kościół starożytny;
  woman;
  female diaconate;
  Ancient Church
• Identyfikator: https://apcz.umk.pl/TiCz/article/view/TiCz.2014.001
• Dostawca danych:
  Akademicka Platforma Czasopism
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  teksty