Opis

• Tytuł:
  The Personal Status and Role of Permanent Deacons in the Teaching of the Second Vatican Council
• Twórca:
  Selejdak, Ryszard
• Opis:
  In their intention to restore the Permanent Diaconate, the Council Fathers decided to reinstate this ministry to its own proper and permanent hierarchical grade. The documents of the Second Vatican Council do not offer many indications that would give a comprehensive outline of the personal status and function of Permanent Deacons. With respect to their personal status, one thing is immediately apparent, namely: whoever is ordained to the diaconate forms part of the hierarchy, and is called to serve the mysteries of God and the Church. Upon these men, hands are imposed, not for the priesthood but for service. Deacons truly receive a Sacrament, the grace of which aids them to serve the People of God, in communion with the Bishop and his presbyterate, at the Altar, in preaching and in charity. The Council postulated that the diaconate could be conferred on married men of a mature age, and on suitable younger men for whom the observance of celibacy would be a prerequisite. They must remain detached from any vice, be pleasing to God and committed to good works in the sight of men. Regarding the role of Deacons, the Conciliar documents affirm that they are to preside over the liturgy of the Word, solemnly administer the Sacrament of Baptism, cherish and distribute the Eucharist, assist and bless marriages in the name of the Church, bring Viaticum to the dying, read the Scriptures to the faithful, instruct and exhort the People of God, preside at the Altar and at the Prayer of the Faithful, administer the Sacraments, preside at funerals and burials, and carry out works of charity and support. The fact that the Conciliar documents limit themselves to speaking about the restoration of the diaconate, as a proper and permanent grade of the hierarchy, while leaving the final decision regarding its introduction into a given territory with the Bishops of that Region, albeit approved by the Holy Father, leaves one to think that the immediate reason for the restoration of the Permanent Diaconate was more practical and pastoral than it was doctrinal. The importance given to the restoration of the diaconate can also be evaluated at a symbolic level: with the restoration of a reality found in the Didascalia Apostolorum, together with the established diaconal nature of the Church as a servant of Her Lord and of humanity, in reclaiming a figure from the ancient Church, one is returning as it were to the beginning, that is to the original sources.  ;
  Status personalny i funkcjonalny diakonów stałych w nauczaniu Soboru Watykańskiego IIOjcowie Soboru Watykańskiego II, uchwalając postulat przywrócenia posługi diakona stałego w Kościele łacińskim, wyrazili jedynie wolę ponownego przywrócenia tej posługi jako trwałego i właściwego stopnia hierarchicznego. Dokumenty soborowe nie podają wiele wskazówek, które w wyczerpujący sposób określałyby status personalny i funkcjonalny diakonów stałych. Jeśli chodzi o status personalny, jest faktem oczywistym, że diakoni są członkami hierarchii, chociaż na niższym stopniu, z zadaniem służenia tajemnicom Boga i Kościoła. W czasie święceń nakładane są na nich ręce nie dla kapłaństwa, lecz dla służby. Diakoni są umocnieni łaską sakramentalną, aby w diakonii liturgii, w przepowiadaniu i sprawowaniu dzieł miłosierdzia owocnie służyli ludowi Bożemu w jedności z biskupem i jego prezbiterium. Sobór, patrząc w przyszłość, ustalił, że święceń diakonatu można udzielać dojrzałym mężczyznom żyjącym w małżeństwie, a także odpowiednim młodszym mężczyznom, dla których jednak prawo celibatu musi pozostać niezmienne. Powinni oni odznaczać się odpowiednimi przymiotami ludzkimi i duchowymi, podobać się Bogu i nabywać niezbędne umiejętności, aby dobrze wypełniać swoją posługę. Odnośnie do statusu funkcjonalnego diakonów, dokumenty soborowe stwierdzają, że mogą oni przewodniczyć liturgii Słowa, uroczyście udzielać chrztu, przechowywać i rozdzielać Eucharystię, asystować i błogosławić w imieniu Kościoła związki małżeńskie, zanosić Wiatyk umierającym, przewodniczyć nabożeństwom i modlitwie wiernych, udzielać sakramentaliów, przewodniczyć obrzędom żałobnym i pogrzebowym oraz wykonywać dzieła miłosierdzia. Fakt, że Sobór wyraził jedynie wolę ponownego przywrócenia diakonatu, jako właściwego i stałego stopnia hierarchii, pozostawiając zgromadzeniom terytorialnym biskupów, za aprobatą Papieża, ostateczną decyzję o tym, czy ustanowić diakonat na ich terytoriach, sugeruje, że perspektywa przywrócenia stałego diakonatu była podyktowana bardziej względami praktyczno-duszpasterskimi aniżeli doktrynalnymi. Przywrócenie diakonatu należy również ocenić na poziomie symbolicznym. W czasie odnawiania oblicza i życia Kościoła w czasie Soboru Watykańskiego II zaistniała potrzeba podkreślenia wymiaru służebnego Kościoła. Doskonałym sposobem do uczynienia tego była wola przywrócenia diakonatu, obecnego już w starożytnym Kościele. 
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa:
  Prawa autorskie (c) 2019 Teologia i Człowiek
• Data:
  2019.06.17
• Typ:
  info:eu-repo/semantics/article;
  info:eu-repo/semantics/publishedVersion
• Język:
  włoski
• Źródło:
  Teologia i Człowiek; Tom 46 Nr 2 (2019); 19-56;
  Theology and Man; Vol. 46 No. 2 (2019); 19-56;
  2391-7598;
  1731-5638
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Relacja: https://apcz.umk.pl/TiCz/article/view/TiCz.2019.014/17713
• Temat i słowa kluczowe:
  sobór;
  sakrament święceń;
  diakon stały;
  status personalny i funkcjonalny diakonów;
  Council;
  Sacrament of Holy Orders;
  Permanent Diaconate;
  Personal Status and Fonction of Deacons
• Identyfikator: https://apcz.umk.pl/TiCz/article/view/TiCz.2019.014
• Dostawca danych:
  Akademicka Platforma Czasopism
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  teksty