Opis

• Tytuł:
  Claustra Alpium Iuliarum - protecting late Roman Italy
• Twórca:
  Kos, Peter
• Opis:
  Claustra Alpium Iuliarum is a late Roman linear defence system that consisted of walls, towers, and fortresses, and was intended to defend against incursions into Italy from the eastern and northeastern parts of the Empire. In contrast to the outer borders of the Roman Empire, it was constructed in the late third/early fourth centuries inside the borders of the Roman state, along the geographical line dividing northeastern Italy from Illyricum. It lies in the mountainous area of the Julian Alps (uninhabited even in modern times), extending from the northern Adriatic (Rijeka in Croatia) to the Soča valley in Slovenia. The most important via publica between Aquileia and Emona was defended by three linear defence lines. The author presents literary sources and numismatic evidence, as well as the results of archaeological excavations, and points out the chronological problems connected with the construction of this late Roman defence structure.;
  Alpy Julijskie, które starożytni sytuowali pomiędzy Tarsaticą (dzisiejszą Rijeką) a Nauportus (Vrhniką) lub też w północno-wschodniej Italii — od Tergeste (dzisiejszego Triestu), poprzez Iulium Carnicum (Zuglio) po Forum Iulii (Cividale) — niemal zawsze pojawiają się w połączeniu z Claustra Alpium Iuliarum, a więc z systemem obronnym o niezwykłym znaczeniu strategicznym. Niektórzy badacze chcą widzieć jego początek w dość prowizorycznym systemie murów i twierdz ustanowionym przez Marka Aureliusza ok. 168/169 roku, obejmującym m.in. obóz legionowy Ločica niedaleko Celje. Autor zdecydowanie się temu sprzeciwia. System obronny Claustra Alpium Iuliarum nie istniał w 238 roku, o czym świadczy opis Herodiana, mało tego, powstał dużo później. Na podstawie badań archeologicznych można ustalić, że obejmował trzy linie murów, rozciągające się na dystansie 150km pomiędzy Tarsaticą (Rijeką)a Aesontius (doliną rzeki Soča), a jego zasadniczym celem była ochrona najważniejszych dróg łączących północną Italię z Bałkanami. Najlepiej bronionym odcinkiem był rejon pomiędzy Nauportus (Vrhniką) a Castra (Ajdovščiną). Datacja sprawia bardzo dużo problemów, propozycje badaczy obejmują czasy panowania Dioklecjana (284–305), Konstantyna (306–337), aż po drugą połowę IV wieku. Nieocenionym źródłem okazują się monety, dzięki którym możemy datować np. powstanie fortu Castra na ok. 280 r. po Chr. czy najważniejszego ogniwa Claustra Alpium Iuliarum — fortu Ad Pirum — na 312 r. (terminus ante quem). Tereny te zaistniały kilkukrotnie w dziejach, niedaleko fortu Castra w roku 394 cesarz Teodozjusz stoczył zwycięską bitwę pod Fulvius Frigidus z uzurpatorem Eugeniuszem (pomógł mu silny wiatr bora, a nie mury czy wieże).  
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0 ;
  Prawa autorskie (c) 2013 Peter Kos
• Data:
  2013.01.01
• Typ:
  info:eu-repo/semantics/article;
  info:eu-repo/semantics/publishedVersion
• Język:
  angielski
• Źródło:
  Gniezno European Studies; No. 7 (2013); 233-261;
  Studia Europaea Gnesnensia; Nr 7 (2013); 233-261;
  2720-7145;
  2082-5951
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Adam Mickiewicz University Poznan
• Relacja: https://pressto.amu.edu.pl/index.php/seg/article/view/2506/2489
• Temat i słowa kluczowe:
  Claustra Alpium Iuliarum;
  Julian Alps;
  Roman defence system
• Identyfikator: https://pressto.amu.edu.pl/index.php/seg/article/view/2506
• Dostawca danych:
  Platforma Otwartych Czasopism Naukowych UAM
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  teksty