Opis

• Tytuł:
  Nowe reakcje tioketonów arylowych i hetarylowych ze związkami 1,3-dipolarnymi
• Twórca:
  Pipiak, Paulina
• Współtwórca:
  Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Organicznej i Stosowanej;
  paulina.pipiak@gmail.com
• Opis:
  Praca stanowi cykl publikacji.;
  W trakcie realizacji przedstawionej rozprawy doktorskiej zaprojektowano i wykonano szereg 1,3-dipolarnych cykloaddycji tioketonów dihetarylowych oraz arylowo/hetarylowych z różnymi 1,3-dipolami, takimi jak: alifatyczne diazozwiązki, α-diazoketony pochodne (S)-proliny, tiokarbonylo S-metanidy oraz chlorowane tiokarbonylo S-imidy. Celem przedstawionych badań było zbadanie wpływu pierścienia hetarylowego na przebieg reakcji [3+2]-cykloaddycji oraz na trwałość i reaktywność otrzymywanych cykloadduktów. Ważnym aspektem przeprowadzonych badań była synteza nowych heterocykli siarkowych oraz pochodnych etylenu posiadających w strukturze grupy hetarylowe, w tym również związków enancjomerycznie czystych W pierwszej kolejności przeprowadzono reakcje tioketonów arylowych i hetarylowych z N-zabezpieczonymi (S)-2-(diazoacetylo)pirolidynami, które wykorzystano po raz pierwszy w reakcjach z C=S dipolarofilami jako chiralne α-okso diazozwiązki. W zależności od struktury użytego tioketonu otrzymano jako produkty reakcji pochodne 1,3-oksatiolu lub etylenu. W dalszej części badań ustalono, że tioketony hetarylowe, łatwo reagują z generowanymi in situ tiokarbonylo S-metanidami. W wyniku przeprowadzonych reakcji otrzymano sterycznie zatłoczone 4,4,5,5-tetra-podstawione 1,3-ditiolany jako wyłączne lub główne produkty reakcji. Następnie, zbadano reaktywność tioketonów hetarylowych wobec pochodnych diazometanu (2-diazopropanu, diazoetanu oraz (trimetylosililo)diazometanu), otrzymując jako produkt mieszaninę 4,4,5,5-tetra-podstawionego 1,3-ditiolanu, tiiranu i etylenu. Opracowano nową metodę syntezy tetraarylo-etylenów oraz dibenzofulwenów, na drodze desililowania sterycznie zatłoczonych 2-trimetylosililo-1,3-ditiolanów. Ustalono że chlorowane tiokarbonylo S-imidy, w zależności od struktury podstawnika N-arylowego, ulegają albo regioselektywnej dimeryzacji prowadzącej do pochodnych 1,4,2,3-ditiadiazyny, albo tworzą w wyniku wieloetapowego procesu, odpowiednie N,N’-diarylodiimidy siarki. Uzyskane wyniki pozwoliły sformułować hipotezę o współistnieniu konkurencyjnych mechanizmów [3+2]-cykloaddycji, tj. mechanizmu uzgodnionego i etapowego z udziałem pośredniego związku o charakterze dirodnika lub zwitterionu.;
  Grant Maestro (2013-2018) ‘Heteroaromatyczne tioketony jako unikalne substraty oraz bloki budulcowe do wykorzystania w chemii organicznej, materiałowej, koordynacyjnej i biometaloorganicznej ’ Wydział Chemii UŁ. Numer (Grant Maestro-3; Dec-2012/06/A/ST5/00219).
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Data:
  2018.03.09;
  2018;
  2018.03.14
• Format:
  application/pdf
• Temat i słowa kluczowe:
  tioketony;
  [3+2]-cykloaddycje;
  1,3-dipole;
  mechanizmy reakcji
• Identyfikator: http://hdl.handle.net/11089/24220
• Dostawca danych:
  Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  pozostałe