Description

• Tytuł:
  Właściwości fizykochemiczne i biologiczne nanocząstek fulerenolu C60(OH)36
• Twórca:
  Lichota, Anna
• Współtwórca:
  Uniwersytet Łódzki, Wydział Biologii i Ochrony Środowiska, Katedra Biofizyki Molekularnej;
  anna.lichota@biol.uni.lodz.pl
• Opis:
  Jedną z pochodnych fulerenu C60 jest fulerenol C60(OH)36, który wykazuje potencjalne zastosowanie w układach biologicznych. Celem pracy doktorskiej było scharakteryzowanie właściwości fizykochemicznych fulerenolu C60(OH)36, ocena jego oddziaływania z HSA i ADH oraz ocena toksyczności nanocząstek fulerenolu wobec PBMCs. Pracę doktorską rozpoczęto od syntezy nanocząstek fulerenolu C60(OH)36 z fulerenu C60 oraz potwierdzenia struktury otrzymanego związku. Na podstawie uzyskanych wyników wykazano, że nanocząstki fulerenolu tworzą układy polidyspersyjne. W wodzie i buforze fulerenol posiada ujemną wartość potencjału zeta. W zakresie nadfioletu fulerenol wykazuje silną absorpcję oraz niewielkie przegięcie w zakresie 330 – 350 nm. Na widmie fluorescencyjnym fulerenol przy długości fali wzbudzenia 340 nm posiada maksimum emisji przy 470 nm. Widma absorpcyjne UV-Vis wykazały proporcjonalny od stężenia wzrost absorpcji fulerenolu przy braku widocznej zmiany pasma absorpcji białka. Uzyskane wyniki wskazują na dynamiczny i statyczny mechanizm wygaszania fluorescencji białek przez fulerenol. Dodatkowo sugeruje się wygaszanie o mechanizmie „sphere-of-action quenching”. Stwierdzono, że wiązanie fulerenolu do HSA jest znacznie silniejsze niż do ADH. Pomiary czasów zaniku fluorescencji fulerenolu w obecności białek wykazały trzykrotny wzrost czasu życia fluorescencji fulerenolu w obecności białka. Potwierdza to asocjację fulerenolu do białka oraz istnienie transferu energii z białka na fulerenol. Podsumowując, fulerenol wiąże się z HSA i ADH oraz wykazuje znacznie wyższe powinowactwo do HSA, co wskazuje na jego potencjalne zastosowanie biomedyczne jako nośnika leków/substancji aktywnych. Fulerenol akumuluje się na powierzchni, jak i we wnętrzu prawidłowych jednojądrzastych komórek krwi obwodowej człowieka bez wpływu na ich przeżywalność. Nie wykazano natomiast właściwości radioprotekcyjnych fulerenolu.;
  Dotacja celowa dla młodych naukowców oraz uczestników studiów doktoranckich w: 2016 r. (kod projektu: B1611000001158.02), 2017 r. (kod projektu: B1711000001508.02), 2018 r. (kod projektu: B1811000001793.02).
• Dostępność obiektu:
  free access
• Data:
  2022.06.21;
  2022;
  2022.09.15
• Typ:
  PhD/Doctoral Dissertation
• Język:
  Polish
• Format:
  application/pdf
• Temat i słowa kluczowe:
  fulerenol;
  nanotechnologia;
  promieniowanie jonizujące
• Identyfikator: http://hdl.handle.net/11089/42197
• Dostawca danych:
  Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  seek permission
• Rodzaj zawartości:
  text