Description

• Title:
  From the Adriatic to the Black Sea: The Italian economic and military expansion endeavour in the Balkan-Danube area
• Creator:
  Montagnoli, Corrado
• Contributor:
  University of Milan, Italy;
  corrado-m@live.it
• Description:
  During the years that followed the end of the Great War, the Adriatic area found itself in a period of deep economic crisis due to the emptiness caused by the collapse of the Austro-Hungarian Empire. The ancient Habsburg harbours, which had recently turned Italian, had lost their natural positions of Mitteleuropean economic outlets toward the Mediterranean due to the new political order of Central-Eastern Europe. Rome, then, attempted a series of economic manoeuvres aimed at improving Italian trade in the Julian harbours, first of all the port of Trieste, and at encouraging Italian entrepreneurial penetration in the Balkans. Resolved in a failure, the desire for commercial boost toward the oriental Adriatic shore coincided with the Dalmatian Irredentism and became a topic for claiming the 1941 military intervention across the Balkan peninsula. Italian geopoliticians, who had just developed the geopolitical discipline in Italy, made the Adriatic-Balkan area one of their most discussed topics. The fascist geopolitical project aimed at creating an economic aisle between the Adriatic and the Black Sea, in order to bypass the Turkish straits and become completion and outlet toward the Mediterranean of the Nazi Baltic-Mitteleuropean space in the north. Rome attempted the agreement with the other Danubian States, which subscribed the Tripartite Pact, in order to create a kind of economic cooperation area under the Italian lead. Therefore, the eastern Italian geopolitical border would have been traced farther from national limes. Rome would have projected his own interests as far as the Danubian right riverside, sharing with Berlin the southern part of that area consisting of territories historically comprehended (and contented) between German and Russian spheres of interest, which the Reich intended to reorganise after the alleged Soviet Union defeat. These Countries, framed by the Baltic, Mediterranean and Black See shores, found themselves entangled once more by geopolitical ties enforced by the interests of foreign Countries.However, these projects remained restricted to paper: the invasion of Yugoslavia turned into a failure and exposed Italy's military weakness; Rome proved to have no authority about the New Order organisation. Italy could dream up about its power only among magazines pages.;
  Po zakończeniu I wojny światowej region Adriatyku znalazł się w okresie głębokiego kryzysu gospodarczego z powodu pustki spowodowanej upadkiem Cesarstwa Austro-Węgierskiego. Dawne porty Habsburgów, które dostały się Włochom, straciły swoje naturalne zaplecze jako okna Europy Środkowej (Mitteleuropy) na Morze Śródziemne z powodu ustanowienia nowego porządku politycznego w Europie Środkowo-Wschodniej. Rzym podjął zatem szereg działań ekonomicznych mających na celu poprawę włoskiego handlu w portach juliańskich, przede wszystkim w porcie w Trieście oraz zachęcenie włoskich przedsiębiorców do penetracji Bałkanów. Realizowane bez powodzenia działania mające na celu pobudzenie handlowe wschodniego wybrzeża Adriatyku, połączone z dalmatyńskim irredentyzmem, stało się powodem oczekiwań na interwencję wojskową, która nastąpiła w roku 1941. Włoscy geopolitycy, którzy wówczas rozwinęli właśnie tę dyscyplinę, uczynili obszar Adriatyku wraz z Bałkanami jednym z najczęściej dyskutowanych tematów. Faszystowski projekt geopolityczny miał na celu stworzenie włoskiego szlaku handlowego między Adriatykiem a Morzem Czarnym, ominięcie cieśnin tureckich oraz ekspansję z północy w kierunku Morza Śródziemnego nazistowskiej przestrzeni bałtycko-środkowoeuropejskiej. Rzym podjął próbę porozumienia się z innymi państwami naddunajskimi, które podpisały Pakt Trójstronny, aby stworzyć rodzaj obszaru współpracy gospodarczej pod przewodnictwem Włoch. Dlatego wschodnią granicę wpływów geopolitycznych Włoch wytyczono daleko od granic narodowych.Rzym planował objąć swoją kontrolą obszar aż do prawego brzegu Dunaju, dzieląc się z Berlinem jego częścią południową, składającą się z terytoriów historycznie traktowanych (i akceptujących to) jako niemiecką i rosyjską strefę interesów, którą Rzesza zamierzała zreorganizować po oczekiwanej klęsce Związku Radzieckiego.Kraje te, położone pomiędzy brzegami Mórz Bałtyckiego, Śródziemnego i Czarnego, zostały ponownie uwikłane w więzi geopolityczne narzucone przez interesy obcych krajów. Jednak projekty te pozostały jedynie na papierze, gdyż włoska inwazja na Jugosławię przerodziła się w porażkę i ujawniła słabość militarną Włoch. Rzym okazał się nie mieć wpływu na organizację powojennego Nowego Porządku. Włochy mogły marzyć o swojej potędze tylko na stronach czasopism.
• Object availability:
  free access
• Rights: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
• Date:
  2021.08.23;
  2019.12.30
• Type:
  Article
• Language:
  English
• Format:
  application/pdf
• Publisher:
  Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Relation:
  Studia z Geografii Politycznej i Historycznej;
  8
• Subject:
  Geopolitics;
  Balkans;
  Fascist Italy;
  Geopolityka;
  Bałkany;
  faszystowskie Włochy
• Identifier:
  2300-0562;
  http://hdl.handle.net/11089/38781 ;
  2450-0127;
  10.18778/2300-0562.08.07
• Data provider:
  Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego
• Can I use it?:
  check license
• Type:
  image