Description

• Title:
  The Embodied. Paradoxes of Czesław Miłosz’s "Undressing Justine"
• Creator:
  Spólna, Anna
• Description:
  Miłosz’s poem Undressing Justine is read as a metatextual whole and more than a dialogue with Orzeszkowa’s On the Banks of the Niemen. The poem establishes both the speaker’s relationship with the main character of the novel, as well as with Orzeszkowa – the patron of literary returns to Lithuania and of writerly self-restraint. It is also an insight into the process of transition from the initiatory reading experience to reflections of a witness to History. An erotic scene with a mirror, in the light of Lacan’s psychoanalysis, leads to identification of the poetic voyeur with Justine. The presentation of Orzelska’s life in a gesture of making the fiction real makes her a figure of homeland and fate. The combination of vanitative and catastrophic symbolism with sensual description reinforces the poem’s ambiguity from the perspective of post-memory. An affective record of reading shifts into creating a community of the living and the dead, made possible by the poetic word. The host of the hybrid text adds a later comment to the oeuvre, exposing the palimpsest character of phantasms, childhood memories, and historical sources. The poem turns out to be both an ambiguous tribute to Orzeszkowa, an incarnation of the topos of inspiration (intuition verified by historical testimonies), and a gesture of the old poet’s identification with his former self.;
  Wiersz Miłosza Rozbieranie Justyny odczytany został jako metatekstowa całość, wykraczająca poza dialog z Nad Niemnem Orzeszkowej. Utwór ustanawia zarówno relację podmiotu wobec głównej bohaterki powieści, jak wobec Orzeszkowej – patronki literackich powrotów na Litwę i pisarskiego samoograniczenia. Jest też wglądem w proces przejścia od inicjacyjnego przeżycia lekturowego do refleksji świadka Historii. Pełna erotyzmu scena z lustrem, w świetle psychoanalizy Lacana, prowadzi do utożsamienia poetyckiego voyeura z Justyną. Kreowanie dalszych losów Orzelskiej w geście urealnienia fikcji czyni z niej figurę ojczyzny i losu. Połączenie symboliki wanitatywno-katastroficznej z sensualizmem opisu wzmacnia wieloznaczność wiersza z perspektywy postpamięci. Intymny zapis lekturowy przechodzi w kreowanie wspólnoty żywych i umarłych dzięki poetyckiemu słowu. Gospodarz hybrydycznej całości dodaje do utworu późniejszy komentarz, eksponując palimpsestowy charakter fantazmatów, wspomnień z krainy dzieciństwa i źródeł historycznych. Wiersz okazuje się zarówno dwuznacznym hołdem wobec Orzeszkowej, jak inkarnacją toposu natchnienia (intuicji zweryfikowanej przez świadectwa historyczne) i gestem utożsamienia wiekowego poety z sobą dawnym.
• Object availability:
  free access
• Rights: https://creativecommons.org/licenses/by-nd/4.0 ;
  Prawa autorskie (c) 2022 Anna Spólna
• Date:
  2022.04.21
• Type:
  info:eu-repo/semantics/article;
  info:eu-repo/semantics/publishedVersion
• Language:
  Polish
• Source:
  Litteraria Copernicana; Bd. 41 Nr. 1 (2022): Lektury twórców;
  Litteraria Copernicana; Vol. 41 No. 1 (2022): Lektury twórców;
  Litteraria Copernicana; Vol. 41 Núm. 1 (2022): Lektury twórców;
  Litteraria Copernicana; Tom 41 Nr 1 (2022): Lektury twórców;
  2392-1617;
  1899-315X
• Format:
  application/pdf
• Publisher:
  Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Relation: https://apcz.umk.pl/LC/article/view/37851/32033
• Subject:
  Czesław Miłosz;
  autobiography;
  eroticism;
  history;
  making fiction real;
  autobiografizm;
  erotyzm;
  historia;
  urealnienie fikcji
• Identifier: https://apcz.umk.pl/LC/article/view/37851
• Data provider:
  Akademicka Platforma Czasopism
• Can I use it?:
  seek permission
• Type:
  text