Władysław król polski nadaje klasztorowi bożogrobców miechowskich wieś Krzesławice nad rzeką Dłubnią, odebraną Jaśkowi wójtowi i Walterowi, mieszczanom krakowskim za popełnioną zdradę, w zamian za wieś tegoż klasztoru Solec w ziemi sandomierskiej, i przenosi Krzesławice z prawa polskiego na niemieckie

[Władysław książę krakowski, sandomierski, sieradzki, łęczycki, kujawski i dziedzic Królestwa Polskiego daje braciom: Wisławowi, Budziwojowi, Wit[kowi] i Józefowi, synom Wojsława zwanego Kozłowicz (Cozlauicz), część swej posiadłości takim prawem dziedzicznym, jakim trzymali jego posiadłość Kozłów (Cozlow), oraz uwalnia ich i ich poddanych od wszelkich sądów i jurysdykcji poza własną]

Władysław książę krakowski, sandomierski, sieradzki, łęczycki, kujawski, pomorski i dziedzic całego Królestwa Polskiego nadaje braciom Jakubowi kasztelanowi i Janowi podkomorzemu tczewskiemu, synom zmarłego Unisława, dziedzictwo między rzeką Wisłą i Motławą z wszystkimi pożytkami